Oosthoven - VC Herentals 5-4 : "Doelpuntenkermis, zware blessure voor Ignace Dams"
Precies 20 jaar geleden trok roodwit de deur van 3e provinciale achter zich dicht en klom gestaag op tot nationaal niveau. VC bleek toen net niet over voldoende sportieve middelen te beschikken. Door allerlei omstandigheden moest VC door een dip.
Eerst zakte VC uit 1e provinciale door een snel opgemaakt voetbaldecreet, omwille van de coronapandemie. Vorig seizoen waren een hele resem gekwetsten de oorzaak van een degradatie naar 3e provinciale.
"De voorbereiding was, na een aarzelende start, veelbelovend", zegt Jan Deckers, communicatie VC Herentals.
"Roodwit leek klaar om een prominente rol te spelen hoewel niemand echt het niveau kende. Zondag werden de rode bezoekers in Oosthoven al meteen geconfronteerd met de nederlaag."
Zware blessure voor Ignace Dams
"Erger dan de nederlaag was de zware blessure van Ignace Dams, draaischijf op het middenveld, die een prima voorbereiding achter de rug had. Een half uur lang lag de Herentalse metronoom op het veld wachtende op de ziekenwagen. Ignace is vandaag in Herentals geopereerd, er wacht hem een lange revalidatie."
Nieuw seizoen, nieuwe trainer, nieuwe spelers, nieuwe mogelijkheden
"VC wou er iets van maken. Maar werd al meteen koud gepakt. De studieronde was nog niet voorbij, of een vrije schop van op de hoek van de grote rechthoek verdween ineens in doel : 1-0.
VC had het meeste balbezit maar doelman Claes bedreigen was er voorlopig niet bij. In de 20e minuut werd er te kort teruggespeeld op Wouters. Een thuisspeler belaagde Alexander, maar mocht toch op Brosens afgaan. Breed tot bij Jansen, die niet kon missen: 2 – 0.
VC speelde nog steeds alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Enkele minuten later was de aansluitingstreffer er al, zo dacht men, maar Vanlommel trof de paal. VC bleef naarstig zoeken naar openingen, maar vond die moeilijk. Een aantal hoekschoppen leverden, tegen een paarse overmacht, ook al niks op.
Maar op één ervan beroerde een verdediger de bal met de arm. Geen VAR, geen elfmeter, ondanks bezoekend protest.
Even na het half uur bereikte een voorzet het hoofd van Majid en die buffelde de bal voorbij Brosens: 3-0. Op één van de bezoekende hoekschoppen kwam de bal bij Derkinderen. Claes kon de pegel nog net tegen de onderkant van de deklat beroeren. Aan de overzijde stond Willemsens plots voor Brosens en die maakte er zowaar 4 – 0 van.
Match over? Toch niet, dacht men bij roodwit, want minuten later kreeg Vanlommel de bal mee en lobde Claes: 4-1. Bij een tweede bezoekende treffer, voor de rust, zou er terug een wedstrijd zijn. Maar Majid kreeg de bal toegespeeld, moest ver naar rechts uitwijken, maar trapte dan toch overhoeks nr. 5 buiten het bereik van Brosens. Ongeloof alom. Er was nu al een half mirakel nodig om nog iets mee te nemen.
De 16 jarige Max Delrue kwam dan in steun van Vanlommel de aanval versterken.
Eerst was er nog een dot van een kans voor Oosthoven, maar de bal ging naast. Meteen het laatste wapenfeit van een toen al moegestreden thuisploeg? VC zette druk op de Oosthovense achterlijn, maar die gaf voorlopig geen krimp. In de 65e minuut kreeg VC loon naar werken. Delrue met zijn eerste voor VC zorgde voor een doekje voor het bloeden, zo leek: 5-2.
Met nog een kwartier te gaan dook Sas voor Claes op en duwde de 5-3 binnen. De thuisploeg geraakte nog amper over de middellijn. Minuut 80 : Obbels kopt de bal over een grabbelende Claes : 5 – 4.
Niemand begreep wat er aan het gebeuren was, maar de fysieke superioriteit van de bezoekers leek zijn vruchten af te werpen. De thuisploeg voelde de bui al hangen en kreeg de bal nog met moeite uit de eigen verdediging. De bezoekers waren van een stunt overtuigd.
Nog 10 minuten had roodwit om zich toch nog naast de thuisploeg te hijsen. En het geloof was er. Tot enkele minuten voor affluiten Dams in een onschuldig duel tegen de grond ging en roerloos bleef liggen. Het werd ijzig stil op en rond het veld. Na een klein half uur konden de resterende minuten afgewerkt worden, maar bij VC waren de meesten met hun gedachten bij hun ploegmaat.
Naast Raymaeckers in de voorbereiding is Ignace in dit prille seizoen al de tweede Herentalsenaar die voor een ganse tijd onbeschikbaar zal zijn. Op zo’n momenten lijkt voetbal maar een gewoon spelletje waarbij de sportieve toekomst van een jong leven door dom toeval volledig gehypothekeerd kan worden.
We wensen, via deze weg, Ignace een spoedig herstel. Volgende zondag is VC gastheer voor Linda Olen, waarmee het voor de jeugd een samenwerkingsverband heeft. Vooraf is er een heerlijke restaurantdag."
